De balans tussen onrust en rust, de rode draad in mijn leven. De onrust die mijn gevoel en verstand door de war blijft schoppen. De rust die mijn gevoel en verstand weer vrienden laat zijn. Die rust is blijkbaar mijn sleutel tot balans. De rust vinden waardoor mijn hoofd en hart elkaar weer leuk gaan vinden. De rust waardoor alles weer lijkt te kloppen, ik mij weer 'lekker in mijn vel' kan voelen.
Vertrouwen
Wat wil ik eigenlijk echt? Wat kan ik eigenlijk echt? Wie ben ik eigenlijk echt? Hoe 'groots' durf ik te zijn? Eerst zal ik moeten leren inzien dat ik uniek ben, dat ik bijzonder ben en dat ik mooi ben. En op het moment dat ik dat ga inzien zal er vertrouwen zijn. Vertrouwen in mezelf.
Op pad
En dus ga ik op pad. Een pad met hobbels en bobbels, vol kuilen en bochten, maar ook een pad met van dat heerlijke rulle zand waar je zo lekker met je blote voeten en je ogen dicht kunt doorlopen tot aan de horizon. Het pad leidt me naar die plek waar de rust lijkt uitgevonden. Aangekomen op mijn bestemming zie ik een wegwijzer staan. Ik kan kiezen, blijf ik hier of ga ik door? En ik besef dat ik een keuze heb, dat ik kan kiezen of ik verder wil lopen of wil blijven waar ik ben. Er is geen goed of fout, alle keuzes zijn ok. Maar terug kan ik niet, verboden om te draaien. Ik kan niet terug in de tijd. Ik kan alleen maar vooruit, op naar een volgende stap. En vol vertrouwen loop ik door . . . op weg naar balans.
En jij?
Welke keuze maak jij?
Op zoek naar meer balans in je leven?
